Rejected LinkedIn post
March 16th, 2022
The most important thing we do is to keep learning, keep improving.
This is scary and hard, because when we’re learning new things we make mistakes.
We can be afraid of looking foolish in front of our peers or embarrassing ourselves.
One of the most inspiring facts I know is that other people don’t actually think about us as much as we think they do.
We just aren’t that important to other people, who have their own lives to lead.
No one will remember the times we tried something and failed, so we’re free to go ahead without worry.
To improve ourselves and inspire others, without fear.
Twenty years ago a group of us were talking to some cute Argentinian girls.
The night was winding down and we were saying goodbye.
This guy I barely knew – this is the only memory I have of him – didn’t know any Spanish.
He waved his hand and called out “Buenos nachos!”
I think about that all the time.
What a dipshit.
Geometric statistics
February 28th, 2022
One of my pet projects for years has been to explain the average and standard deviation with basic linear algebra. Once we view our data as living in a vector space, for example by saying that observations are functions on the space spanned by a finite number of points, it’s easy to motivate both by asking basic questions about the functions we have: Are they constant? If not, how far away from being constant are they? The answers are, respectively, given by the average (which is the projection onto the line of constant functions) and the standard deviation (which is the distance of a function to the line of constants).
So I was very happy when a Hacker News comment pointed me to
Saville, D. J. and Wood, G. R
A method for teaching statistics using N-dimensional geometry
The American Statistician 40:3 (1986), 205–214
which explains how to do basic statistics using geometric ideas from finite-dimensional linear algebra. The paper’s authors also say they’re writing a book to further develop these ideas, which I’d be very interested in reading.
Bye MSP
February 26th, 2022
My return to editing at MSP has come to an end. Between my day job and the kids I wasn’t able to carve out enough time to fulfill their minimum requirements, so we decided to end things. This is a note to myself to I can remember other reasons I shouldn’t think about working for them again.
- They have very strict time tracking, which I don’t like.
- When I first quit MSP it was in part because of their at-will employment. This has not changed.
- They are a very American company, which does not pair well with raising kids in a European environment. There would be eternal holiday clashes.
- They only have US bank holidays, no other paid vacation, in contrast to Europe’s standard 25+ days per year.
- They pay much less than what I can make elsewhere doing software engineering in large organizations.
Diffing datasets
February 26th, 2022
Adam Marcus blogged about his open source implementation of DIFF, a pure-SQL algorithm for explaining the reasons behind the differences of two data sets.
The post uses an example of sensor data, because it wants to replicate the findings of a different non-SQL algorithm that does the same thing. It’s very interesting to try to use this for monitoring data or financial portfolios though. I have to find time to try some of that out.
Út vil ek
1. júlí 2021
Nú er ég 36 ára karlmaður og mig langar að fara á bar þegar krakkarnir eru sofnaðir og spjalla við einhvern sem er ekki í fjölskyldunni minni. Í ljós kemur að þetta er hægara sagt en gert á mínum aldri.
Fyrir tíu árum var þetta ekkert mál. Ég gerði þetta marga daga í viku. Það var kannski ekki góð hugmynd að gera þetta marga daga í viku, en ég var ungur og bar ekki ábyrgð á neinum og átti fullt af pening til að eyða í vitleysu. Í dag er þetta bara erfitt, ef eitthvað er að marka síðustu daga af tilraunum til að finna einhvern.
Það hjálpar ekki að ég gerði þetta sjálfum mér erfitt fyrir með því að flytja frá Íslandi fyrir 14 árum og koma aldrei aftur. Ef ég hefði orðið eftir heima væri þetta kannski ekki mikið auðveldara, þar sem flestir vinir mínir fluttu líka í burtu eftir hrunið, en einhverjir eru komnir heim aftur, og ég hefði líka örugglega eignast nýja og betri vini, myndarlegri en þeir sem ég átti. Og þá yrði ég nú hamingjusamur.
Kassöndrur
30. júní 2021
Ég held að gömlu guðirnir hafi ekki bara verið til, heldur séu enn við góða heilsu og völd. Það er útskýring mín á hvítum karlmönnum sem vinna í tech.
Svona margar manneskjur sem hafa hundrað prósent rétt fyrir sér um allt sem þær segja, en geta ekki fyrir sitt litla líf sannfært annað fólk um það, er aðeins hægt að útskýra með fjölda-Kassöndrubölvunum.
Nú eða að nördar sem líta niður á hluti sem þeir telja ekki vísindi – eins og bókmenntir, félagsfræði og almenna kurteisi – séu upp til hópa leiðinlegt fólk að tala við.
Ómögulegt er að gera upp á milli þessa möguleika í dag. Sagan mun leiða rétta svarið í ljós.
Slack
29. júní 2021
Hafandi leyst COVID-gátuna á einfaldan og skynsamlegan hátt hafa forritararnir í vinnunni safnast saman í Slack-rás til að útskýra einfaldar leiðir til að við getum öll unnið að heiman hamingjusöm. Það eina sem þarf nú er að stjórnendur hlusti á rödd skynseminnar.
Á meðan er ég við að púlla The Shining af tilhugsuninni um að vinna eina sekúndu í viðbót að heiman.
Ég ætti sennilega að líta á þessa Slack-rás eins og Twitter, Facebook eða aðra samskiptamiðla; hættulega geðheilsu minni.
Frí
28. júní 2021
Í dag er fyrsti dagurinn aftur í vinnunni eftir rúmra tveggja vikna frí. Ég fór í frí af því ég var orðinn svo stressaður að ég gat ekki hugsað mér að vinna einn dag í viðbót. Áður en ég færi að tala við lækni um að koma mér í sjúkraleyfi ákvað ég að taka einhverja af dögunum sem ég átti inni.
Í tvær vikur gerði ég ekki mikið svo sem. Ég talaði við sálfræðing, fór að hlaupa, telfdi, grillaði og eldaði, og lék við krakkana. Það var allt mjög fínt. En allt sem gerði mig svona stressaðan til að byrja með er ennþá til staðar; ég þarf ennþá að vinna að heiman, með krakkana þar líka þrjá daga í viku, í vinnu sem mér leiðist þegar best gengur.
Við þurfum að sjá hvernig þetta gengur. Ég ætla að vera duglegri að fara að hlaupa áður en ég fer að vinna, og harðari á að fara bara eitthvað annað að vinna. Bakinu mínu finnst minna skemmtilegt að vinna á bókasafninu en fyrir 20 árum, en ég get örugglega dílað við það þangað til vinnan byrjar að hleypa inn á einhverjar skrifstofur aftur í ágúst.
Ég veit samt ekki almennilega af hverju ég fer ekki bara í sjúkrafrí. Auðvaldið á ekkert inni hjá mér. Að fara í leyfi eyðileggur örugglega feril minn hjá fyrirtækinu í einhver ár, en ég hef engan áhuga að vinna hjá því í einhver ár hvort eð er. Á maður að fara í leyfi ef maður er nokkuð viss um að koma aldrei aftur úr því?
SSKK
28. júní 2021
Arch and Point með Miguel er besta lagið.
Satt og sannað, klárt og kannað.